بنده نوازي ميكني جناب . من اينقدرها در خور اين همه
عنايت نيستم كه در حقم فرموديد ..
خدائيشو بگم . اين دست نوشتهاي سالهاي تنهائي منه ..ولي وقتي اينجا تو وبلاگ شما اونو خوندم
حس تازه تري از اين سالها بهم دست داد
باور كن كه بي اغراق تموم اين لحظات رو با تموم حسم زندگي كردم
چمدون و پر کن از نور شب دلتنگي درازه يه سبد ستاره بردار که سياهي يکه تازه از توي دفتر حافظ دو سه تا غزل سوا کن تمومه چلچله ها رو توي آسمون رها کن تو هجوم بي قراري شونه هاتو سپرم کن لاي موهاي سياهت بشکن و در به درم کن رخت گريه برنداري توي راه گريه حراجه ممنونم عزيز گرامي . و هميشه در انتظار حضورت
سراب عشق
