1- آدمي كه با ديد باز گام بردارد، در چاله و هچل نمي افتد. بعلاوه چرا فكر مي كنيد عاشق شدن مساوي با در هچل افتادن است؟

2- بعضي وقتها قبل از اينكه ما موقعيتهاي تلخ را امتحان كنيم، ديگران آن را در شرايط تقريبا مشابهي آزموده اند و حاضند براحتي آن را در اختيار ما قرار دهند.

3- آدمها عليرغم تفاوتهايشان، در تجربه هاي بسياري مشتركند. به نظر من ماهيت عاشق شدن آدمها از ازل تا ابد به يك نحو بوده است عليرغم تفاوت در فرم ظاهري آن. من اولين آدمي در اين دنيا نيستم كه ممكن است عاشق شده باشد. از خسرو و شيرين تا بهروز و نسرين اين داستان ادامه داشته و باز هم خواهد داشت. اما مي توان از تجربه هاي ديگران درس گرفت. عمر آدمي براي آزمودن همه چيزها، خيلي خيلي اندك است. بوِِيژه براي قدم گذاشتن در راهي كه تقريبا بازگشت از آن محال يا مستلزم پرداخت هزينه اي گزافتر است.... شايد در بسياري از اوقات ما اجازه تجربه كردن حتي براي بار اول را هم نداريم.

4- نظام خلقت دقيق تر و حساب شده تر از آن است که فكر ميكنيم. جهان هستي دنياي علتها و معلول ها دقيق ست. هيچ چيز در آن بي حساب نيست. هر پديده اي در اين دنيا تاثير خود را مي گذارد. خواه لبخندي از سر لطف به غريبه اي در كنار خيابان باشد يا گرفتن تصميمي عاشقانه براي برپايي يك ايده يا آرزوي واقعانه!

موفق باشيد