خواندن كتاب خدامت متقابل اسلام و ايران در اين زمينه خيلي روشنگر است.

شايد سياسيون بعد از انقلاب گمان مي كنند نفي ايرانيت مردم و تكيه بر اسلام راه بهتري براي وحدت ملي است. البته من بشترين تقصير را در اين قضيه ناشي از نگاه حوزوي به مسائل ايران مي دانم. علما براي حفظ صبغه آتوريته دين و مذهب و غلبه آن بر تمام شئون مردم،‏ سعي مي كنند مليت را نفي و مذهب و نگاه مذهبي به همه چيز را ترويج دهند . گور باباي كوروش و داريوش و ... نمي دانم !‏ من به اين نگاه ظنينم! به كساني كه دين را در داشتن نامي عربي مي دانند بدبينم. اينان حتي اگر واه اي زيبا تر براي همان نام در فارسي داشته باشيم ترجيح مي دهند عربي اش را به روي فرزندشان بگذارند. شايد رشه اينها در اين باشد كه ما بطور ذاتي دعا كردن عربي را به نوع فارسي اش تر جيح مي دهيم..... اين را به ما ياد داده اند!