وقتی که یک احساس به تو دست میدهد و بهتر انکه منظور خودت را در تکه شعر می بینی و اینگونه آه و ناله و فغان سرمی دهی:
دراین زمانه ی بی های و هوی لال پرست
خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست
چگونه شرح دهم لحظه لحظه ی خودرا
برای این همه ناباور خیال پرست
به شب نشینی خرچنگ های مردابی
چگونه رقص کند ماهی زلال پرست
رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند
به پای هرزه علف های باغ کال پرست
هنوز زنده ام و زنده بودنم خاری است
به تنگ چشمی نامردم زوال پرست
:جستجو![ازدواج یعنی این!! [383]](http://jaweb.persiangig.com/image/121.jpg){kind=link}