امشب فیلمِ سایه های خورشید رو  دیدم،خیلی تا ثیر مثبت ازش گرفتم... شعری در آخر فیلم میخوند که خیلی مضمون پر معنا و شیرینی داشت؛عشق زمینی رو بنوعی هدیه خداوند میدونست وآغازشده از ملکوت...

 یک زندگی،یک خانه،با عشق آغاز می شود...

همانگونه که جهان آغاز شد...

عشق هدیه ایست بزرگ از خداوند به من و تو!

برای یکی شدن دوباره،همچون روزِ آغاز..

من و تو که با یکی شدن روح هایمان که اکنده از عشق ومحبت است،به این ندای جاودان آسمانی پاسخ ِ مثبت می دهیم

و آینده زندگی یمان را با آن درخشان می سازیم...

و تلاش می کنیم خالصانه یکدیگر را دوست بداریم...

بیا تا عشق از خداوند آغاز شده را از او بیاموزیم

همچون خداوند بزرگ که همه ما را دوست دارد به یکدیگر عشق بورزیم که تنها راه ساختن دنیایی پر محبت و زیباست

بیایید با عشق به خالق ِعشق نزدیک شویم...