سلام، بعد از چند ماه و اندی...
امشب فرصتی شد تا مروری اجمالی به وبلاگم داشته باشم. این مرور خاطره‏انگیز از ابتدای شکل‏گیری این وبلاگ بود تا این اواخر...این گذران عمر و دوران پرالتهاب روحی و روانی که بر من گذشت؛ دوران آمیخته با خوشی و تلخی...دورانی آمیخته با حس گرمای آتیشین کویر...دوران دانشجویی در غربت...دورانی که من تازه با دنیای وب آشنا شدم...بیشتر به وب، رایانه و نرم‏افزار و سخت‏افزار علاقه‏مند شدم(هرچند رشته تحصیلی‏ام چیز دیگری بود!)...دوران پریشانی و آمیخته به عشق! دورانی آغاز یه زندگی واقعی...دوران آغاز و پایان دوستی‏ها...و و و...
حالا میگویم شاید اینها همه خاطره‏اند و من مانده‏ام و این خاطره‏ها...اما هنوز من همان آدم هستم با کمی تغییرات ظاهری...اما  هنوز مانده‏ام با این دل وامانده! که حیران؛ که راهی که تا به اینجا سپری شده درست و به جا طی شده؟ به اختیار یا به اجبار؟ یا این به هر حال سرنوشتم من بوده؟
نمی‏دانم...و به دنبال این پاسخ‏ هستم.
ادامه دارد...