سردرگمی در اهداف؛ نتیجه غرق شدن در روزمرگی و تکرار مکررات است...تازه به بهترین مرحله از زندگی و مهمترین و سرنوشت سازترین بخش که میرسی، همین دهه سی تا چهل سالگی است...نمی شود چند هنداونه را با یک دست برداشت اما بلاخره باید طوری عقب ماندگی ها را نیز جبران نمود. البته که تنها راه حل برنامه ریزی و تقسیم نیروهای درونی و برونی است اما با توجه به تواناییها و حداقل امکانات و شرایط به سرمنزل مقصود رسید.