و لحظات سرنوشت ساز که ما در آن هستیم...
و لحظاتی که نهایت لذت و بودن را حتی اندک از ان ببریم و ..
و لحظاتی که بشدت تحت فشار و آلام و استرسهای درونی درگیر آنیم..
ولی آنچه مسلم است چه در خوشی و چه ناخوشی انسان همیشه نیاز مند است..
نیازمند یک نیروی برتر!
حتی یک احساس کوچک از یک قدرت ماورای بودن..
خدا...
کلمه ای از یک وجود..در نقطه مقابل تباهی و پوچی...
و بی نیاز...و ما اگر فارغ از هر عقید مذهبی فلسفی..نیازمندیم.