یک آدم عادی هرلحظه با افکار و عقاید خاص و متنوعی خودشو درگیر میبینه...و اون قدیما یعنی همین 4،5سال پیش ! این دلمشغولیاتشو تو دفتر خاطرات مینوشتی که فقط خودت میخوندی و فضولهای خونه!ولی وبلاگ نویسی تعریف دیگه از این قضیه اس وفراگیرترو موثرتر وشیرین تر..

توبحث وبلاگ نویسی اگه یک دسته بندی ساده داشته باشیم؛ میتونیم وبلاگ بلاگرها رو به دو دسته تقسیم کنیم:

1-       وبلاگ تخصصی؛ که بسته به یه موضوع خاص مطلب مینویسند،وبلاگهای سیاسی،هنری،مذهبی...

2-       وبلاگ عمومی یا( آش شله قلمکار!)؛وبلاگهای روزمرگی ها و اتفاقات پیرامون و گفتن از هر دری و مطالب متنوع یک شخص رو بیان میکنه...حالا حدث بزنید من جزو کدوم دسته ام!

چند سالیه سرویسهای وبلاگی رایگان جاشو میونه اینترنت بازان باز کرده جالبه سال اول یکی دو مورد بیشتر نبود، ولی طی همین یه سال تعداد این سرویس بلاگها به 15تا 20 فقره رسیده...جالبه صاحبان چندتا از سرویس ها نوجوونای 17،18ساله اند!! و داره حسابی بچه بازی میشه،حالا دیگه هرکی از خونه ننه اش قهر میکنه زارتی میره یه سرویس بلاگ میزنه! و سوال اینکه هیچ ضابطه و منطقی تو کار نیست،هست؟

من نمیدونم دلیل افزایش قارچگونه این پدیده چیه؟ شاید جنبه تجاری و مالی خوبی داشته باشه ولی منه که چشمم اب نمیخوره،فقط مزیتی که میتونه داشته باشه اینکه رقابت بین این سرویس ها بنفع کاربران باشه...

اما یک سوال مهم:حالا که خدمات بصورت رایگان در اختیار کاربران قرارمیگره، تعهدی در قبالِ حفظ و مالکیت وموجودیت این صفحات مجازی برای مدیران سایتها نسبت به کاربران تعریف میشه؟ چون اتفاق افتاده فردی پس از سال واندی زحمت مرارت و شب بیداری اپدیت کردن،فردا روزی که صبح از خواب پا میشه میره پای نت با کمال ناباوری اثری از وبلاگش نیست وسایت سرویس مربوطه تخته شده! و چه حالی به شما دست میده؟حالا واقعا شما هم چنین دغدغهای دارید که بلاخره یه نصفه نیمه دلبستگی به بلاگتون دارید ونخواین  اونو از دست بدین.

پیوست1: نمونه ای از این سرویسهای تازه کار در اینجا ببینید